Kanıt geliştirme ile kapsamın maliyeti ve kaynak yükü

2005 yılında, Medicare ve Medicaid Hizmetleri Merkezleri, Medicare hastalarının bu ürün veya hizmet için bir kapsama koşulu olarak CMS onaylı bir CED klinik çalışmasına kaydolmasını gerektiren Kanıt Geliştirme ile Kapsam (CED) paradigmasını tanıttı. CED, Kongre tarafından hiçbir zaman açıkça yetkilendirilmemiş olsa da, yıllar içinde CED, 27 terapötik alanda 8 kez kullanıldı, 20 CED politikası 15 yılı aşkın bir süredir yürürlükte kaldı ve CMS'den CED veri toplama ilerlemesinin sonucuna dair çok az gösterge var.

Bu CED gereklilikleri yürürlükte kalırken, hastalar ve sağlayıcılar teminat almak için artan bir yükle karşı karşıya kalmakta ve bu da hastaların hayat kurtarıcı tedavilere erişimini potansiyel olarak sınırlamaktadır. CED'in etkileri, hastaları CED çalışmalarına kaydetmek ve CED gerekliliklerini yerine getirmek için veri toplama ve izlemeyi kolaylaştırmak için sağlık hizmeti sağlayıcılarına (HCP'ler) ek idari, finansal ve operasyonel maliyetlerdir. CED kısıtlamalı ürün veya hizmetlerin kapsamı, CED onaylı çalışmalara katılmaya istekli ve katılabilen ve aynısını yapmaya istekli bir sağlayıcıya erişimi olan hastalarla sınırlıdır. Hastalara yüklenen bu aşırı yük, kırsal, düşük gelirli ve daha düşük kaynaklara sahip toplulukları orantısız bir şekilde etkileyerek, sağlık eşitsizliğindeki boşlukların genişlemesine ve birçok hasta için uygun tedaviye başlamanın gecikmesine yol açmaktadır.

Bu makale, CED çalışmalarıyla ilişkili yükler ve zorluklar hakkında fikir vermeyi amaçlamaktadır ve SMM'lerle yapılan anket bulgularından ve CED deneyimi olan SMM'ler, hastalar ve politika uzmanlarıyla yapılan derinlemesine görüşmelerden yararlanmaktadır. Ek olarak, CMS bu paradigma ile ilerlemeye devam ederse, bu makale, sınırlayıcı faktörler olmadan hastaların yararına çalışmasını sağlamak için CED sürecinin nasıl iyileştirilmesi gerektiğine dair öneriler sunmaktadır.